Draverfokkerij

De voor de drafsport gebruikte paarden zijn speciaal voor dit doel gefokt en hiermee is men al in de negentiende eeuw begonnen. Het stamboek is gesloten en er komt, in het algemeen gesproken, geen vreemd bloed meer bij. Dat zou ook niet verstandig zijn, want door strenge selectie is een paardenras ontstaan dat de snelle draf als natuurlijke gang heeft ontwikkeld. Elk ander paard gaat bij hogere snelheid over in galop. Dravers kunnen in draf een maximale snelheid behalen van ruim 50 km/h en de besten houden dit over 2000 m vol!


1. Fokkerij in Nederland
2. Stamboek
3. Draverrassen
4. Vaderpaarden
5. Moederlijnen
6. Opfok
7. Klassieke Koersen
8. verdere informatie






1. Fokkerij in Nederland:
In Nederland wordt met ca. 600 dravermerries gefokt. Hieruit worden jaarlijks zo'n 500 veulens geboren. Je hebt dus theoretisch in ons land een kans van 1 op 500 om de Derbywinnaar te fokken. Als fokker kun je deze kans vergroten door met de beste bloedlijnen te fokken en het fokproduct een optimale opfok te geven. Het vergt kennis en ervaring om het optimum te bereiken. En ook een beetje geluk (anders gezegd: niet al teveel pech). Maar fokken is zeker geen gokken.
Veel fokkers verkopen hun producten als jaarling aan mensen, die ermee willen koersen. Daartoe is er een aantal veilingen in de maanden september/oktober. Dan is het werk van de fokker klaar en moet de trainer het jonge paard gaan voorbereiden op de koerscarrière.
Als een Nederlands fokproduct in Nederland een prijs wint in een draverij, krijgt de fokker een fokpremie van 10 % van de gewonnen prijs. Dat maakt het fokken nog extra leuk.

terug naar het begin




2 merries worden geïnsemineerd

2. Stamboek:
Elk land, waar draverijen worden gehouden, heeft zijn eigen draverstamboek. Het eerste deel van het Nederlands Draverstamboek bevat veulengeboorten van 1880 tot 1906. Het nieuwste boek (deel X) gaat over de periode 1995 - 1999.
In sommige landen kan men het stamboek al op CD krijgen of via internet bekijken. In Nederland is een niet-officiële database voor de PC beschikbaar.
Dravers kunnen worden geëxporteerd naar een ander land en daar in het landelijke Stamboek worden opgenomen, behalve in Frankrijk. Daar is het Draver-Stamboek uit protectionele overwegingen gesloten. Men beweert een apart ras te hebben en wil zo voorkomen dat buitenlanders met de grote prijzen aan de haal gaan.

terug naar het begin



De beroemde Franse
merrie Une de Mai
op Duindigt







3. Draverrassen:
Er zijn vier draverrassen:
- de Amerikaanse draver
- de Franse draver
- de Russische Orloff draver
- de Scandinavische Koudbloed draver

In de USA wordt alleen met Amerikaanse dravers gefokt en is het koersbestel voor een belangrijk deel ingericht op koersen over 1609 m voor twee- en driejarige paarden. Men fokt op snelheid en vroegrijpheid.
In Europa koerst men veelal over de "midden-afstand" (2000 - 2500 m), soms korter (1609 m), soms langer (tot 4500 m). En met paarden die bij voorkeur langer meegaan en op tweejarige leeftijd niet zo hard worden aangepakt als in de USA.
De Franse draver is gemiddeld groter dan de Amerikaan, heeft meer kracht en uithoudingsvermogen, maar minder snelheid en vroegrijpheid. Is ook gefokt voor zgn. monté-koersen, dat zijn draverijen onder de man, dus niet voor een sulky. Daar heb je een ander type paard voor nodig.
In Frankrijk heeft men het stamboek meestal gesloten en af en toe op een klein kiertje gehad. Bij dat kiertje mochten goede merries door Amerikaanse hengsten worden gedekt en de producten uit die kruisingen hebben zo'n grote invloed gehad dat men zeker niet meer van een apart ras kan spreken, wat de Fransen wel graag doen.
In andere Europese landen ligt de nadruk op de Amerikaanse fokrichting, maar wordt ook graag een scheutje Frans bloed gebruikt voor maat en uithoudingsvermogen.
Orloff-dravers vindt men alleen in Rusland, waar men ook een lange historie met harddravers heeft.
De Koudbloed draver is populair in Noorwegen en Zweden.

terug naar het begin






4. Vaderpaarden:
In Nederland staan circa 40 hengsten ter dekking. Daarnaast wordt bevroren of vers sperma van zo'n 100 buitenlandse hengsten aangeboden.
De meeste hengsten hebben een Amerikaanse afstamming, maar de laatste jaren staan de Franse lijnen in de belangstelling.
Bekende vaderpaarden in Nederland waren Star Performer en zijn zoon Manza Buitenzorg, maar de beste van allemaal was Heres. Dit zijn hengsten met overwegend Amerikaans bloed. Manza had een Franse grootmoeder.

terug naar het begin









5. Moederlijnen:
Algemeen beschouwt men de moederlijn van een draver als zeer belangrijk. Bepaalde lijnen brengen meer goede paarden voort dan andere. De belangrijkste moederlijn in Nederland is die van Tourterelle, een Franse merrie geboren in 1919. Onder haar nazaten bevinden zich al meer dan 50 tonwinnaars en de bekendste hiervan zijn Quicksilver S en Yellowa. Ook Kailash komt uit deze moederlijn.

terug naar het begin



De beroemde fok-
merrie Zora. Zij was
Derby-winnares,
dochter van
Tourterelle en
stichter van een
eigen stam.
O.a. Yellowa en
Kailash stammen
van haar af.







6. Opfok:
De opfok van het jonge dier is van groot belang voor zijn verdere ontwikkeling. Het veulen blijft ongeveer 6 maanden bij zijn moeder lopen. Daarna wordt het "afgespeend" en moet het voor zichzelf gaan zorgen, waarbij de fokker voor optimale omstandigheden moet zorgen. Veel beweging is van het grootste belang. Goede voeding ook en veel aandacht geven. Het jonge dier moet vertrouwen in de mensen krijgen en netjes opgevoed worden, zodat de trainer later geen onhandelbaar dier in de stal krijgt, met alle nadelige gevolgen vandien.


terug naar het begin






Rechts de drie maanden oude Tailash.
U raadt het al .......
Zoon van Kailash.







Klassieke Koersen:
Het grootste succes beleeft een fokker als zijn fokproduct de hoofdprijs wint. En de echte hoofdprijs is de Derby voor driejarige paarden met een eerste prijs van ca. 70.000 Euro voor de eigenaar van het winnende paard. De fokker krijgt 10 %. De tweede geplaatste krijgt de helft.
Er zijn nog meer klassieke koersen, zoals de Producten Draverij voor tweejarige paarden en de Sweepstakes en de Fokkers Trofee voor Driejarigen. De vierjarigen hebben hun AEV-Stakes, ook wel Vierjarigen Derby genoemd.
Voor deze Klassieke koersen moet vanaf jonge leeftijd meerdere malen voor een draver inschrijfgeld worden betaald, waardoor een grote pot wordt opgebouwd. Vandaar dat het winnen van zulke koersen niet alleen een grote eer is, maar ook zeer lucratief. Men noemt dit "Stakes koersen".

terug naar het begin






Kailash (links) wint de
Vierjarigen Derby.






Verdere informatie:
Voor verder informatie wordt verwezen naar de Links naar andere sites over deze boeiende tak van paardensport.

terug naar het begin