Hall of the Legends : Fandango geboren in 1949 (Fr), rec. 1.20,7 br.hengst v. Loudéac 1.26 u. Tombelaine 1.30 v. Javari 1.23

Fandango was in meerdere opzichten een vreemde eend in de bijt. Hij had voor Franse begrippen een klein postuur (1,60 m schofthoogte), maar dat belette hem niet om één van de grootste, zo niet de grootste monté-crack aller tijden te worden, met een wereldrecord aantal aaneengesloten overwinningen in het monté-genre: 38!!
In november 1951 debuteert hij als tweejarige in Le Mans met een overwinning in 1.36 over 1100 m voor de sulky.
Als driejarige wint hij in januari op Vincennes voor de sulky en vervolgens 9 keer monté, waaronder enkele Semi-Klassiekers. Drie aangespannen koersen weet hij niet te winnen. In december van dat jaar behaalt hij nog twee Klassieke overwinningen: het Critérium der 3 jarigen (sulky) en de Prix de Vincennes (monté). Op de sulky zat zijn trainer Jean-René Gougeon en op het zadel diens broer Marcel-Michel, bijgenaamd Minou. Ondanks de overwinning in het Critérium der 3 jarigen, weet Jean-René dat het specialisme van dit paard het monté-genre is en brengt hem voornamelijk daarin uit.
In 1953 wint hij 16 monté-koersen, waaronder de belangrijkste Prix du Cornulier. Al als vierjarige is er niemand die hem kan kloppen!! Slechts één keer wordt hij in dat jaar geklopt en dat is voor de sulky in het Criterium Continental, waarin hij tweede wordt.
ALs vijfjarige wint hij in 1954 van 11 januari tot 1 maart wekelijks een top-monté-koers: een serie van 8 koersen, waaronder alweer de Prix du Cornulier. Verder in dat jaar wint hij nog 4 monté-koersen. In twee aangespannen koersen heeft hij geen succes. Monté is hij aan het einde van dat jaar in totaal in 38 koersen nog nooit geklopt en al die koersen wint hij met voorsprong, ondanks dat hij vaak vele tientallen meters bij de start moet geven, soms wel 75 m! Fandango is een fenomeen en zal met zijn record van 1.20,7 over 2400 m vele jaren wereldrecordhouder onder het zadel blijven. Volgens Minou Gougeon zou hij nu gemakkelijk 1.15 hebben kunnen lopen. Het paard had een wat gevoelige mond en Minou liet hem zijn in de koers gewoon zijn eigen gang gaan. In de laatste bocht had hij dan meestal al de kop en won onaangevochten.
Helaas moest Fandango één koers teveel doen: de Prix du Cornulier van 1955. Zijn eigenaar wilde persé starten, terwijl de trainer hem bezwoor dat het paard daarvoor niet klaar was. Hij had de hele winter gehoest, waardoor hij nauwelijks was getraind. Het paard was niet in vorm en moest bovendien als tweevoudig winnaar bij de start 50 m geven. Toch zette eigenaar Marthineau door en, terwijl het de bedoeling was om de hengst als ongeslagen monté-kampioen ter dekking te stellen, nam hij de gok en verloor: Fandango liep een beste koers en werd vijfde ..... Daarna is hij niet meer in de baan verschenen. Volgens Minou had de crack Fandango wel een beetje meer respect verdiend.

In de fokkerij was Fandango een voltreffer. Hij is o.a. vader van de cracks Narvick DJ, Nicias Grandchamps, Paléo, Pacha Grandchamps, Prince des Veys, Quérido II, Quito P, Tibur, Valmont, Catharina, Dame de Carreau en Ténébreuse D (winnares Grote Prijs der Lage landen '68). Veel van zijn zoons hebben het als vaderpaard goed gedaan, o.a. Tibur in Zweden.

Hij stamt van de Franse basismerrie Renommee (1886), waarvan o.a. afstammen Malouin 1.15 (Prix de Paris), Quarina 1.15, Horse Born 1.16, Khali de Vrie 1.14.

Bron van de citaten van Minou Gougeon:
- het boek "Trotteurs de Légende" door Pierre Joly (ISBN-273722707)