Nederlandse Hall of Fame : Herbie W geb. in 1990, rec. 1.12,0 winsom Hfl. 714.000 (330.000 Euro) bruine hengst v. Shiny Scott u. Tosca H

Herbie W negen jaar aan de top

Door Hans Sinnige

Februari 2001

"Dit wordt wat mij betreft de belangrijkste koers uit zijn loopbaan. De eigenaren en ik willen heel graag stoppen met een overwinning", zegt Hubert Schoonboven over de koers van aanstaande zaterdag. We zochten de trainer thuis op om te praten over het afscheid van Herbie W, de draver die negen jaar lang als uithangbord fungeerde voor de stal. De hengst debuteerde als tweejarige, bleek meteen een enorm talent en handhaafde zich tot op de dag van vandaag aan de top. Inmiddels is hij elf jaar oud. "Maar versleten is hij nog lang niet. Kijk die benen eens, het zijn de benen van een paard dat nog niets heeft gedaan. Als we door zouden koersen zou hij ook dit jaar nog minimaal een halve ton kunnen verdienen. Maar dat doen we niet", zegt Hubert als bij Herbie W tijdens een rondleiding uit zijn box haalt. Eenmaal terug in de kantine gaan we er eens goed voor zitten. We blikken terug op ruim negen drafseizoenen vol mooie momenten.
Als leidraad voor het gesprek fungeert de lijst met verrichtingen die de NDR uit haar computer liet rollen. Vanaf 4 augustus 1992 tot en met 3 februari 2001 liep Herbie W inclusief zijn starts in het buitenland 171 keer. Hij won 52 keer en verdiende op de kop af 713.983 gld. "Een mooi rijtje", constateert Hubert Schoonhoven als hij er zijn blik over laat gaan. Vooral de constante reeks van prijzengelden achter de neergezette prestaties valt op. Herbie W was bijna altijd in het geld. We besluiten ter plekke dat we geen zin hebben in een droge opsomming van zijn belangrijkste overwinningen. Daar is voor een lezer geen doorkomen aan. Per seizoen stipt Hubert de belangrijkste momenten aan, zo spreken we af.

1991

"Toen Herbie kwam om te beleren viel me de mond meteen open. Een jaarling met atletisch vermogen, het talent straalde er vanaf. Zijn bouw sprak me meteen aan. Een korte romp en hele lange benen, net elastiekjes. Het beleren zelf was geen enkel probleem. Hij was toen al heel makkelijk in de omgang, hij had het meteen onder de knie. Wel was hij vanaf het begin wat pacerig. Dat is altijd zo gebleven."

1992

"De eerste keer uit in Hilversum werd hij geklopt door Hilde Buitenzorg. Hij snapte er niets van, liet de start lopen en werd daarna nog tweede. De keer erna in Groningen won hij wel, in 1.17,6 over 1700 meter.We wisten dat we een bijzonder paard in handen hadden en zochten de klassiekers op. In de Jonkerprijs ging het mis. Herbie had startnummer 8 en hij kwam terug op de juryauto, die precies voor hem reed bij de start. Hij sprong en ik heb hem gelijk ingehouden. Hij sloot het seizoen af met twee overwinningen, waaronder het Kampioenschap der Tweejarigen. Toen hij op rust ging gold hij al als een topper van de jaargang."

1993

"In de Sweepstakes was Herbie W favoriet. Terecht, want ik nam van start af de kop en ik heb nooit meer iemand gezien. In die tijd ging ik graag met hem van kop af, puur om risico's in het veld te vermijden. De volgende stap was de Derby Proef, ook dat leverde geen problemen op. Natuurlijk werd Herbie daarna bestempeld als de Derbyfavoriet. Zelf was ik er ook van overtuigd dat het niet mis kon. Wie moest mij op grond van de eerdere koersen nou kloppen? Toch ging het mis. Herbie had en heeft trouwens nog steeds de gewoonte om vlak voor het "start vrij" even te mesten. Ditmaal was hij wat laat en deed hij dat terwijl de andere paarden de plek achter de auto al innamen. Ineens dacht hij blijkbaar: o jé, ik ben te laat en begon hij te versnellen. Dat deed hij in de pace en hij ging steeds harder. Ik kon hem alleen maar uit de pace krijgen door hem te laten springen, met fatale gevolgen. Eenmaal gezet liep hij nog een monsterkoers. Hij kwam zelfs als koploper de laatste bocht uit, maar ik had toen wel al door dat het grootste vuur geblust was. Ik ben doodziek geweest van die Derby, mijn medewerkers trouwens ook. Er is bij ons op stal drie dagen lang geen woord gewisseld. Alleen de eigenaren van Herbie W gingen er goed mee om. Johan Heins, Jan Bralten en Roelof Werners zijn allemaal hobbyisten die de sport niet zien als een geldkwestie. Ze namen het heel laconiek op. Later in het jaar heeft Herbie W toch nog veel laten zien. Hij won ondermeer de Vaderpaarden en de Fokkers Trofee en verdiende alles bij elkaar dik anderhalve ton."























1994

"Door zijn verdiensten als driejarige moest hij meteen aantreden in de topklasse, maar die stap heeft hij heel makkelijk gezet. Dat is eigenlijk nooit een probleem geweest. Als vierjarige zijn we met hem ook voor het eerst met enige regelmaat naar het buitenland gegaan. Daar rustte niet al teveel geluk op. In mei waren we op Waregem voor de interland tegen België. Dat was de koers waarin Herbie na afloop als eerste aankomende werd gediskwalificeerd omdat ik met hem buiten de baan was geweest. Ik kon er in de slotmeters niet uit en ging met mijn wiel over het gootje aan de binnenkant van de baan. Ik dacht: dat zien ze toch niet. Helaas, ze hadden daar toen al een rechtelijncamera en daarop kon je heel mooi zien wat ik had gedaan. Regels zijn regels, dus we gingen eruit. In juli liep Herbie op Gelsenkirchen in een internationaal toernooi voor pikeurs. De Amerikaan Ron Pierce reed hem toen, hij eindigde ongeplaatst in 1.14,7 over 2000 meter. Hij kreeg een lastige koers, maar eindigde hard. Ron vond het een fijn paard, zei hij. Aan het eind van het jaar zijn we nog in Monchengladbach geweest voor het Greyhound-Rennen. Daarin werden we onderuit gereden in de eerste bocht door een Deen of een Noor, dat weet ik niet meer precies. Die eindigde als tweede, maar hij werd na afloop alsnog uitgeschakeld. Herbie werd toen nog vierde, dat was heel knap."

1995

"Dat was een matig jaar, maar dat zie je vaak met paarden die net een hele goede periode hebben gehad. Die krijgen er altijd een minder jaar achteraan. Bij Herbie was dat niet anders. Toch won hij in Hilversum in 1.13,8 over de mijl en op Duindigt in 1.16,6 over 2000 meter. Waarom hij toen beide keren meer dan 15 tegen 1 stond? Ik zou het niet weten. Zelf speel ik nooit, dus dat soort dingen blijven me niet bij. In Wolvega liep hij ook een paar sterke koersen. Het was toen al zo dat Herbie daar beter liep dan op Duindigt. Dat lag ook een beetje aan de baan. Duindigt kan soms erg 'uitgetrapt' zijn, vooral in de bochten. Als de baan echter goed was, liep hij ook goed. Herbie heeft op Duindigt leren lopen, hij deed dat op karakter.

1996

"Een goed seizoen in de schaduw van Guvo de Bloomerd. Dit was het jaar van Guvo, die was toen gewoon beter. Herbie werd vaak tweede achter hem. We gingen ook weer naar Waregem voor de interland. Opnieuw een desillusie, want dat leverde een derde plek op. Waregem was zijn baan niet, daar ligt een omgeploegd knollenveld waar je tot je kogels ingaat. Maar ja, je gaat toch steeds omdat je gevraagd wordt."

1997

"Herbie begon het jaar met twee kwalificaties. Hij is thuis nooit een werker geweest en als je tegen de top wil lopen moet je scherp zijn, vandaar deze oplossing. Hoe ik hem thuis train? Ik geef hem een tempowerkje over 3,5 kilometer waarbij hij de laatste kilometer voluit gaat. Dat heb ik nooit veranderd omdat ik hem daarmee altijd goed heb gekregen. Oudere paarden moetje niet plagen door bijvoorbeeld ineens over te stappen naar een intervalsysteem Je moet ze in hun waarde laten. Herbie won ondermeer het Kampioenschap Nederlandse Paarden in 1.14,7 over 2100 meter. Verder won hij in Wolvega de Elitemijl, wat helaas een eenmalig initiatief was. Hij klopte toen hele goeie paarden. In Hilversum werd hij vierde in de serie van de Prijs der Giganten. Het was zijn laatste start in Hilversum, een baan waarop hij altijd goed liep. De baan was altijd gelijk en goed en dat paste Herbie. We zijn trouwens ook voor de eerste en enige keer naar Frankrijk geweest, naar Enghien. Herbie eindigde in het veld, startnummer 16 en een parcours in het vierde spoor vond hij niets. Ik vond er ook niets aan, want we werden er door de Fransen schandalig behandeld. Er was een probleem met mijn rijderskleuren en vlak voor de koers vonden ze het nodig om de identiteit van het paard te verifiëren. We moesten Herbie weer helemaal uitspannen en mochten daarna pas de baan in. Ik heb toen gezegd: ze zien mij in Frankrijk nooit weer en ik heb woord gehouden. In andere landen waar ik geweest ben, bijvoorbeeld ltalie, weten ze hoe het wel moet. Daar zijn we vorstelijk behandeld. Daar kunnen de Fransen nog iets van leren."

1998

"Het mooiste jaar uit mijn loopbaan. Herbie had een superseizoen en werd verkozen tot Paard van het jaar. Verder had ik toen Leen van Camstra op stal waarmee ook alles lukte en Stefan werd in dat jaar kampioen bij de leerlingen. We gingen van huldiging naar huldiging, zoiets maak je als trainer denk ik maar één keer in je leven mee. Herbie won het Kampioenschap Nederlandse Paarden en het Kampioenschap van Nederland. In die laatste koers leverde hij dat prachtige duel met Balissi, op wie hij vanuit de laatste bocht tien lengten goedmaakte. Dat was over 2600 meter, niet eens zijn favoriete afstand. Hij liep toen boven zijn kunnen. Hij deed zijn oren plat in de nek en vocht zich er naartoe. De mensen stonden op de banken. Dat was misschien wel zijn beste verrichting ooit. Of in dat jaar alles lukte? Nee, één ding niet en dat verbaasde me ook nauwelijks. Het ging weer eens mis in de interland in Waregem. Herbie sprong als eerste aankomende door het stek, hij viel door de zware baan gewoon spierlam in de slotmeters. Diezelfde dag sprongen Leo JT en Gabido W weg in andere de afdelingen. Dat was de laatste keer dat ik in Waregem ben geweest. Ik heb mezelf toen beloofd dat ik me daar nooit meer voor zou laten strikken. Vorig jaar hebben we de uitnodiging geweigerd."

1999

Het jaar waarin Herbie zijn record van 1.12,0 liep in de Bild-pokal op Gelsenkirchen. De eerste serie ging toen naar Hinde Buitenzorg, de tweede naar Kelsea Boko en de derde was voor Herbie. Een mooie dag voor de Nederlanders. Die serie die hij won was geweldig. Hij voelde onderweg al super aan en op het laatste eind vloog hij. Hij kwam van de laatste naar de eerste plaats. In de finale kregen we het 'Totenspur', dat was jammer. Het jaar was voor mijn stal slecht begonnen en verliep later ook niet zo best. In het voorjaar werden alle paarden ziek en aan het eind van het jaar kregen we daar het Rhino-virus overheen. Herbie is zo'n beetje de enige die geen Rhino heeft gehad, de rest kreeg het wel. In september ging Stefan stage lopen in Zweden, hij heeft Herbie toen meegenomen. Voor Stefan was dat leuk om wat koerservaring op te doen in het buitenland en Herbie kon zich internationaal meten. Dat is goed gelukt. Het begin was pechvol, want in zijn eerste koers in Gotenborg raakte hij ingesloten. Hij werd zo driftig dat hij zelfs een fout maakte, hij liep toen nog wel 1.14,5 over 2640 meter. Daarna won hij op een zware baan en in slecht weer op Solvalla in 1.12,4 en klopte hij onder andere Giant Touchdown. Mede daardoor ontving hij een uitnodiging in de Grosser Preis von Bild, waarin hij met Stefan vierde werd. Dat leverde 20.000 Mark op. Na nog drie starts in Zweden is hij weer teruggekomen, toen was het wat over met de vorm. Hij liep goede koersen, maar maakte het niet lekker af. Het was tijd om naar huis te gaan. Hij was blij dat hij weer terug was. De competitie in Zweden is zwaar. Er lopen daar misschien wel 1000 Herbie W's rond, en ook betere paarden.

2000

"Voor het eerst werkte hij in de winter door. We voelden dat het einde van zijn carrière naderde en we wilden hem daarom aan de gang houden om te kijken wat er nog mogelijk zou zijn. We wilden hem perse niet als een vaatdoek uitwringen, hij verdient een mooi afscheid. Hij had desondanks nog een mooi jaar, zonder echte uitschieters. Herbie tobde lang met een voetblessure waarvan we niet precies wisten hoe hij die had gekregen. Een scheur, of ergens ingestapt. Het ging in elk geval etteren en ontsteken. Uiteindelijk kwam Cees de Leeuw met een goede tip. Hij regelde voor ons een hoefsmid die de wond min of meer heeft 'gehecht'. Zes weken later was hij weer in orde. Hij won nog op Duindigt en in Wolvega.

2001

"Ook nu heeft hij in de wintermaanden doorgekoerst, puur met het oog op een afscheid als koerspaard. Voor de winterse omstandigheden, die we de afgelopen tijd hebben gehad, is hij heel goed. Hij won de Willem H Geersen Prijs voor het eerst in zijn loopbaan, dat was een mooie toevoeging aan zijn erelijst. Die avond vroor de baan wat op en dat paste hem prima. De laatste keren was de baan wat zwaarder, maar weerde hij zich ook goed. Dat je van kop af wordt geklopt door Koko Dijkhoeve, die op je rug meetrekt, is geen schande. Afgelopen zaterdag liep hij opnieuw sterk. Aan zijn vorm twijfel ik daarom niet. Het enige dat nu telt is de koers van zaterdag. Die moeten we als het even kan winnen, dan is het afscheid perfect." Al eerder werd aangekondigd dat Herbie W na zijn laatste koers op de baan zal worden uitgespannen. Wordt dat een emotioneel moment voor zijn trainer? "Nee hoor, ik sta echt niet te janken als je dat bedoelt. Ik ben vrij nuchter. Er is een begin en er is een eind. Ik kijk nu vooral vooruit. Ik heb momenteel 40 paarden staan waarvan er slechts 10 koersen. De rest zijn jonge paarden, P-tjes en R-tjes. Ik hoop dat daar een opvolger tussen zit." Hubert Schoonhoven ziet Herbie W als een aanwinst voor de vaderlandse fokkerij. "Een mooie outcross. Herbie voert wat Frans bloed en vertegenwoordigt een lijn met veel harde koerspaarden. Hij is nu bezig aan zijn tiende seizoen en nog altijd is hij perfect gezond. Zijn broer Gabido is ook spijkerhard, die maakt dit jaar zijn laatste seizoen vol. Ik vind hardheid een vereiste om mee door te fokken. Verder is Herbie een heel fijn paard in de omgang. Ik kon hem altijd op twee pinken rijden. Zelf heb ik één fokmerrie, Birmana B. Die gaat uiteraard naar Herbie W. En ze zal niet de enige zijn. Naar ik heb begrepen is er veel belangstelling voor hem. Hij zal zich ook als vaderpaard gaan onderscheiden, daarvan ben ik overtuigd. "
(einde artikel van Hans Sinnige)

Naschrift:
Helaas werd de laatste koers van Herbie W geen overwinning. De hengst sprong bij de start en werd uitgeschakeld tot teleurstelling van de vele aanwezigen. Herbie was een populair paard en had veel fans. Ondanks de uitschakeling kreeg het paard een passend afscheid. Hugo Schoonhoven spande zijn paard voor de tribune uit en liep met hem een ereronde.