Nederlandse Hall of Fame : Passing Renka geboren in 1998, rec. 1.11,9 winsom ca. 353.000 Euro bruine hengst v. Tagliabue 1.10,6 u. Too Fast 1.15,8 v. Baltic Speed

(foto Wim Huybers)

Passing Renka is gefokt door en in eigendom van Jan Knipscheer. De stalnaam Renka is de samenvoeging van de eerste letters van de voornamen van zoon René en dochter Karin. René is inmiddels zelf ook al succesvol fokker.

Als tweejarige liep Passing Renka al 1.16,9, maar wist toen nog niet te winnen.
Zijn eerste overwinning behaalde hij als driejarige in de Sweepstakes Trial in 1.16,9 over 2300 m. Hij moest op die leeftijd wel zijn meerdere erkennen in Derby-winnaar Paul W Boko. In de Derby verspeelde hij de tweede plek door een fout.
Naarmate hij ouder werd, werd hij ook beter en sterker en hij werd met beleid ingezet.

Als zesjarige brak hij in 2004 echt internationaal door: Hij begon op vastenavond met een mooie tweede plaats in de Grand Prix d'Hiver van Kuurne, waarin hij het koersrecord verbeterde. Later in het jaar behaalde hij drie goed betaalde overwinningen in Parijs: een op Enghien en twee op Vincennes. Daartussen was hij ook nog derde. In deze vier Franse starts verdubbelde hij zijn winsom naar 180.000 Euro. In eigen land was er een zege in de Martini Stayersprijs en de Grote Kerstprijs en een derde plek in de Gouden Zweep.

Als zevenjarige begon hij het jaar 2005 goed met een knappe tweede plaats in de Prix Jean-René Gougeon, vlak na de Prix d'Amérique op Vincennes, gevolgd door een niet minder knappe overwinning in Zuid Frankrijk op de baan van Cagnes-sur-Mer. Daarna liep hij, wegens een blessure en dekdiensten, pas in december weer een kwalificatiekoers.

Als achtjarige begon hij het jaar 2006 met een overwinning in de Willem H Geersen-prijs te Wolvega. Vervolgens won hij een koers in Frankrijk en werd er 3 keer knap tweede op Vincennes, alvorens eind mei op Duindigt de hoofdkoers van de Jubileummeeting te winnen, met als ereprijs een Mitsubisji-auto. Met evenveel gemak won hij drie weken later de Gouden Zweep in een nieuw koersrecord van 1.15,4 over 2650 m. Nederland heeft kennis gemaakt met zijn nieuwe nationale crack.

Passing werd tot dan toe altijd rechtuit getraind op de lange strip van Jeroen Engwerda's entrainement. Toen daar enige tijd geen gebruik van kon worden gemaakt, verhuisde de hengst tijdelijk naar het entrainement van Carolien Aalbers en kreeg hij zijn training op het strand van Callantsoog. Dat deed hem blijkbaar heel goed, want er volgde een uitstekende campagne.

Na een iets teleurstellende vierde plaats in het Kampioenschap van Nederland volgde een prachtige derde plek in de Prijs der Giganten. Daarna won hij begin november op Vincennes een Europese koers in 1.11,9 over 2100 m, een Nederlands record over de middenafstand. De eerste prijs in deze koers bedroeg 35.000 Euro.

Passing met de krans van de Gouden Zweep 2006

(uit Draf&Rensport nr. 23 van 2006:)
'Nooit zonder zijn wollen bolletje'
Een uur na zijn zege, neemt Passing Renka het er in de paddock van Duindigt even goed van. Groom Mariska van den Berg doet gauw de fraaie sierdeken af en even later rolt Passing Renka met vier benen in de lucht door het zand. Hij is redelijk vies als hij even later weer rechtop staat. Dit stoffige dier doet in niets herinneren aan de grote vedette die even eerder met krans om zijn nek het Wilhelmus stond te beluisteren. De voormalige tovenaarsleerlinge van Tjitse Smeding slaat wat zand van het lijf van de hengst en legt de fraaie deken met de gouden letters terug over zijn bruine rug. Ze wandelt met hem aan de lijn en laat hem lekker rondkijken en snuffelen. Alsof ze de hond aan het uitlaten is. Het paard staat er ontspannen bij en blijkt verrassend snel hersteld van de geweldige inspanning die even eerder is geleverd. "Het is een merkwaardig dier", weet Mariska. "Een paard met vaste rituelen. Zoals hij na een koers altijd een plekje zoekt om even lekker te rollen. Zo doet hij vlak voor een koers altijd eerst even een tukkie in zijn box. Dan staat hij een kwartier lang roerloos met zijn hoofd naar beneden even lekker te dutten. Dan moetje hem niet storen. Ik weet precies wat er gaat gebeuren. Zelfs als hij moet plassen. Dat doet hij op vaste tijdstippen, waarvan tegenwoordig meestal de laatste in de dopingbox. De dag na de koers heeft hij een vreetkick. Hij neemt dan een dubbele portie en heeft hij altijd een dagje vrij. We zetten hem als het even kan in het land. Daar gaat hij dan heel druk spelen met zo'n rode verkeers-pion. Daar heeft aannemer Knipscheer er zat van", aldus Mariska, die zelf ook het nodige aan inbreng heeft. Ze blijkt een beetje bijgelovig te zijn. Zoals die rood-zwarte bol met de touwtjes die ze Passing altijd in zijn manen vlecht wanneer hij moet lopen. "Dat ding brengt geluk. Hij heeft hem altijd in." Mariska houdt de slogan 'never change a winning team' in ere. Dat is ook de reden dat Passing zijn kunsten nog steeds vertoond voor een enigszins verouderde sulky. "Die nieuwe komt er niet achter. Deze kar is onderdeel van het succes", bezweert ze. Passing wandelt onverstoorbaar verder. Pikeur Dominik Locqueneux heeft zich inmiddels bij zijn favoriete paard gemeld. De Vlaming - die in januari met Gigant Neo de Prix d'Amérique won - heeft al heel wat goede paarden mogen rijden, maar koestert een meer dan normale zwak voor de dappere hengst.
(einde citaat)