Nederlandse Hall of Fame : Speedy Volita
 geboren in 1972, rec. 1.13,6 winsom Hfl. 1.166.370 (529.000 Euro)
bruine merrie v. Speedy Count 1.16,6 u. Lady Brookwood 1.15,9 v. Darnley
Previous Home Next

Speedy_Volita


Speedy Volita was in haar geboorteland (USA) op 2-jarige leeftijd al een topper. Zij won toen vijf keer uit 8 starts. Op 24 september 1974 liep ze in Lexington in een zgn. time-trial 2.00,2 over 1609 m (km.tijd 1.14,8) en was daarmee dat jaar de snelste tweejarige van Amerika, voor Bonefish, die 2.00,4 als koersrecord had. In het begin van haar derde jaar startte Speedy Volita eerst nog 5 maal in Amerika en won drie maal, waaronder de Speedy Scot Trot, gedoteerd met $ 16.000. Zij werd in mei 1975 door trainer Jan de Leeuw gekocht voor rekening van de Zaanse industrieel Piet Meyn. Zij had toen een winsom van $ 13.174, omgerekend Fl. 35.043.

Piet Meyn had twee jaar eerder zijn intrede gedaan in de vaderlandse drafsport en pakte de zaken grootscheeps aan met Amerikaanse en Franse imports van klasse. De selfmade man Meyn had zich opgewerkt van onderhoudsmonteur met een kleine smederij tot fabrikant van zelfonworpen machines voor de pluimveeslachterijen met export over de hele wereld. In zijn bedrijf werkten circa 90 mensen en een belangrijk deel daarvan werd gevormd door zijn kinderen (14 in totaal) en de aangetrouwde familie. De Familieclan vormde, uitgedost in de groene stalkleuren, telkens een opvallende supportersschare bij het optreden van Speedy Volita. Om de roem van Speedy Volita nog meer glans te geven liet Meyn een lied componeren, "run, run, Speedy Volita", dat gezongen door de populaire zangeres Patricia Paay en vele malen over de koersbanen schalde na weer een zege van de klassemerrie.

Het eerste optreden van Speedy Volita in Europa was op 27 juli 1975 met Jan de Leeuw in de door Jan van Dooyeweerd met Jojo Buitenzorg gewonnen Grote Prijs van Gelsenkirchen. Speedy Volita was foutief bij de bandenstart en werd uitgeschakeld. Dat bleek haar zwakke punt.
Ook was ze ongeplaatst bij haar eerste start in Nederland, maar met de tweede start in Nederland was het raak, ze won haar koers op Duindigt met Jan de Leeuw met 40 meter voorsprong. Speedy Volita was door haar dadendrang vaak te heftig aan de start en viel nogal eens in galop als de startauto niet snel genoeg voor haar doen optrok. Later gaven haar pikeurs vaak vrijwillig vele meters extra aan de start om deze fout te vermijden, de extra inspanning en de vele startboetes voor lief nemend.
Speedy won dat jaar 3 van haar 5 koersen in Nederland en was uit 5 starts 1 maal succesvol in Duitsland, waar ze met Cees de Leeuw in Dinslaken won. Aan het einde van het jaar bedroeg haar werkelijke winsom Fl. 45.618.
Omdat bij de toenmalige bepalingen 4 jarige buitenlandse paarden op een belastbaar bedrag van Fl. 60.000 werden geplaatst, kreeg ze er per januari "gratis" Fl. 14.382 belasting bij. Het zou haar niet in het minst deren. Speedy won in het begin van haar derde jaar o.a. met Cees de Leeuw in Hilversum de Grote Prijs der Sterrensprinters voor Jojo en Lido Buitenzorg en in Duitsland, eveneens met Cees de Leeuw de Grote Prijs van Monchengladbach, voor Lido Buitenzorg.
In de Grote Prijs van Recklinghausen werd ze tweede achter de sterke Zweed Hassan Star. Halverwege dat jaar leidde een meningsverschil tussen trainer en eigenaar er toe dat Piet Meyn al zijn paarden in training zette bij de jeugdige trainer Gerard Gommans, tot dat moment verbonden aan entrainement De Leeuw. Meyn huurde daarvoor de gehele stal en baan van de eigenaar/trainer Ben van Os uit Renswoude, waarbij hij alles grondig liet renoveren en naar zijn smaak inrichten. Gedurende haar driejarig verblijf onder de hoede van Gerard Gommans en vaste verzorger Leo Uytendaal zou Speedy Volita tot grootse prestaties komen. Ze werd in de overgangsfase nog een paar maal gereden door Jan Wagenaar, die met haar derde werd in het fameuze Greyhound-Rennen in Monchengladbach achter de Fransman Gadames en de Zweedse Amerikaan Wiretapper.
Op 25 juli stuurde Gerard Gommans op Duindigt de merrie voor de eerste maal en meteen ter overwinning, ondanks een startfout van 70 meter. In september won Speedy Volita in Groningen de Grote Prijs van Nederland voor Jojo Buitenzorg en Kid D in een nieuw baanrecord van 1.16,6. Haar grootste triomf boekte ze op 12 oktober 1976 in Hilversum in de Prijs der Giganten. Nadat ze in de serie al een nieuw Nederlands record van 1.15,8 had neergezet, deed ze het in de finale nog eens dunnetjes over. Ze won, gestuurd door Gommans, in grootse stijl voor Dauga en Clissa en haar winnende tijd van 1.14,7 betekende niet alleen een nieuw absoluut Nederlands record, waarmee ze de eerste draver in ons land werd, die de twee minuten-grens op de mijl doorbrak, ze werd daarmee tevens de snelste 4-jarige draver van Europa.
Ze begon te grossieren in baanrecords, zoals op 23 oktober in de Internationale Meile in Recklinghausen toen ze 1.15,1 over 1609 m uit de band liep en daarmee absoluut recordhouder van Duitsland werd, als opvolger van de Fransman Tidalium Pélo. Ze werd in die koers overigens slechts derde achter de 20 meter gunstiger geplaatste Duitse inlanders Early Boy en Agami.
Het is nagenoeg ondoenlijk om alle successen van Speedy Volita de revue te laten passeren. Daarom volgt hier een samenvatting.
Ze won driemaal op rij op Duindigt het Kampioenschap van Nederland, in 1977 ondanks een "starttoegift" van 40 meter voor Manza Buitenzorg (die toen zijn debuut bij trainer Wagenaar maakte) en de Franse import Duc de Brou, in 1978 wederom voor Manza Buitenzorg en Nanouk en in 1979 voor Pyreus Berkenhof en Nanouk.
De Grote Prijs van Nederland in Groningen werd vier maal een prooi voor haar, waarbij ze beide laatste keren telkens de Amerikaanse import Meadow Frank versloeg. Ze won drie maal de Mijl van Groningen, waarbij ze de eerste keer (in 1977) haar tweede heat ondanks een fout van 80 meter toch nog wist te winnen onder geweldige toejuichingen van een laaiend enthousiast publiek. De tweede keer in 1979, verbeterde zij haar eigen baanrecord via 1.16,4 in de eerste naar 1.16,2 in de tweede heat. Drie maal ook was er winst in de Grote MNB-prijs in Groningen. Het Noordelijk Sprintkampioenschap won ze in Groningen twee maal, de eerste keer (1978) voor Manza Buitenzorg, de tweede keer een jaar later voor Jaspis du Bois.
Viermaal op rij zegevierde Speedy Volita in de Dravers Gold Cup, die afwisselend op de drie grote banen werd verreden. Tweemaal moest Manza Buitenzorg het onderspit delven eenmaal Kees Verkerk en eenmaal Snegem Telstar. De Cup kwam in 1979 definitief in haar bezit. Ook het Zilveren Renpaard, dat ze tweemaal op rij won op Duindigt, ging definitief mee naar eigenaar Meyn. De eerste keer, in 1977, toen ze Manza Buitenzorg en Kees Verkerk klopte, maakte ze er onder laaiend enthousiasme van het publiek een "one woman show" van. Eveneens op Duindigt zegevierde Speedy Volita drie maal in de Leo Englebertprijs. In Hilversum viel er vier maal winst te noteren in de Grote Prijs der Merries, drie maal in de Grote Benelux-prijs. Bij de derde keer winst ging de er aan verbonden kostbare ereprijs, de Zilveren Dom ter waarde van 30 mille, die 20 jaar lang gerouleerd had, definitief mee naar huize Meyn.
Dan was er in Hilversum nog drie keer winst in Merevelds Mijlrecord, in de Grote Prijs van Hilversum, in het Winterkampioenschap, in Hilversums Winterkampioenschap, in de Grote Kerstprijs en de Revanche der Grote Prijzen. De laatste was een stayerskoers over 2500 meter, in 1978 verreden onder de naam Grote Prijs van de Nederlandse Spoorwegen. Speedy Volita klopte toen Kees Verkerk, die 50 meter voorgift genoot. Twee maal werd in Hilversum gewonnen in de Matadorenprijs en de Mijl van Hilversum. De laatste koers was een hoog gedoteerd nummer met vaak internationale deelname, zoals in 1977 toen Speedy Volita derde werd in 1.15,4 achter Pershing en Wiretapper. Pershing liep met Bernd Lindstedt een tijd van 1.14,2, toen de snelste tijd ooit in Nederland gelopen.
Na haar winst in de Prijs der Giganten in 1976 deed Speedy Volita ook in de vier daarop volgende jaren aan dit onderdeel van het Europees Circuit mee. Haar beste optreden was in 1978 toen ze in de finale op sterke wijze tweede werd achter Madison Avenue maar voor de klassemerrie Charme Asserdal.
Een aantal malen kwam Speedy Volita met Gerard Gommans in grote nummers in Duitsland aan de start. In 1976 was ze vierde in de Grote Prijs van de stad Dinslaken, in 1977 derde in Gelsenkirchen in de finale van de door Wiretapper gewonnen Goldenes Bild Hufeisen, in 1978 tweede met een neusje achter Hillion Brillouard in de Grote Prijs van de stad Dinslaken en ook tweede in zowel de serie als de finale van de Grote Prijs van de stad Gelsenkirchen, gewonnen door Pershing. Speedy Volita vestigde in de serie met 1.13,7 een nieuw Europees record voor merries.

Speedy_Volita
Speedy Volita met Gerard Gommans

In 1979 behaalde Speedy drie mooie derde plaatsen in respectievelijk het Elite Rennen in Gelsenkirchen (achter Pershing en Meadow Matt), de Grote Prijs van de Stad Dinslaken (achter Pershing en Elan d'Or) en de Grote Prijs van de Stad Gelsenkirchen (achter Hadol du Vivier en Tarok).
Intussen had Meyn zijn koerspaarden verhuisd van Renswoude naar de Beemster, waar hij al een paar jaar eerder een grote boerderij had gekocht, boxen had laten bouwen en een baan had aangelegd. Zijn fokmerries en dekhengsten bleven in Renswoude. In de boerderij in de Beemster is nu de Kossack Stud voor Arabische paarden gevestigd en in de hoef-ijzervormige bar zijn nog veel trofeeën en foto's van Speedy Volita te vinden.
In de Beemster had Gerard Gommans ook de veelbelovende halfbroer van Speedy Volita in training, Totem Volita, waarmee hij in 1979 in de Productendraverij een nieuw sensationeel Europees record voor 2-jarigen neerzette: 1.17,9. In 1980 ging het achtereenvolgens in de Sweepstakes en de Derby met deze klassehengst niet naar wens. Even daarvoor had Speedy Volita het in de Grote Prijs der Lage Landen, geplaagd door gevoelige verzenen, ook laten afweten, Voor Gerard Gommans werd de druk te groot en vanaf 23 augustus 1980 werd hij als rijder vervangen door Stef van Dooyeweerd, die kort daarop met de training van de paarden van Meyn werd belast. Vanwege de plotselinge rijderswisseling liepen de paarden van Meyn toen buiten weddenschappen. Dat kwam in het geval van Speedy Volita goed uit, want met de reglementaire f. 1,10 uitbetaling voor winnend spel was ze de wanhoop van de totalisator. Voor de rest van het jaar liet de totalisator daarom Speedy Volita steeds buiten weddenschappen lopen.
Nadat Stef van Dooyeweerd met Speedy Volita de Grote Prijs Merries had gewonnen, won hij op Duindigt vijf dagen later de Grote Jubileumprijs met haar (voor Meadow Frank en Opulent Pride). Met deze overwinning, haar honderdste, tilde de merrie haar winsom boven de 1 miljoen gulden.
De overwinningen van Speedy Volita gingen ondanks de trainerswisseling gewoon door, waaronder winst in de Grote Prijs van de Gooi- en Eemlander in Hilversum en de Grote Boll en Sharp Castle Furniture-Prijs op een bomvol Lindenoord in Wolvega, de enige maal dat ze op deze baan aantrad. Maar het einde van haar koersloopbaan in Nederland begon met het bereiken van de 9 jarige leeftijd op 1 januari 1981 onverbiddelijk te naderen. Haar laatste koers was de Grote Kerstprijs in Hilversum, waar op grootse wijze afscheid van haar genomen werd. Het zou nog bijna mis gaan, want in de serie was Speedy over haar water en wist ze zich met een vijfde plaats maar net voor de finale te plaatsen. In de finale was ze weer ouderwets en won ze moeiteloos, waarmee ze haar carrière in Nederland afsloot met een werkelijke winsom van fl. 1.121.682. Op de baan hield de algemene voorzitter van de NDR, de heer P.B. van Binsbergen een afscheidsrede en bood zangeres Patricia Paay een gouden plaat aan.
Daarna werd Speedy Volita uitgespannen en met de krans aan de hand langs de volgepakte tribune geleid en vervolgens ingeladen in de op de baan geplaatste Meyn Stable paardenwagen, die nog eenmaal over de baan langs de tribune reed.
Speedy Volita werd dat jaar voor de vierde maal tot Draver van het Jaar gekozen. De eerste maal, in 1976, was met de nodige commotie gepaard gegaan, waarbij de eigenaren van haar voornaamste mede-kandidaten, Kees Verkerk en Manza Buitenzorg, hun paarden dreigden terug te trekken. Aanleiding daarvoor was een door Meyn op 24 december 1976, een week voor het sluitingstijdstip van de inzendingen, in diverse dagbladen geplaatste advertentie: "Speedy Volita en haar stalgenoten wensen al hun fans prettige Kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar en danken hierbij iedereen die Speedy Volita heeft gekozen bij de verkiezing Draver van het Jaar. Meyn Stable, Oostzaan/Renswoude."

Na haar laatste koers in Nederland werd Speedy Volita naar de Verenigde Staten gevlogen om daar gedekt te worden door de klassevolle hengst Lola's Express, eveneens eigendom van Piet Meyn. In afwachting van haar dekking werd Speedy Volita eerst in training gezet bij Meyn's Amerikaanse trainer Ted Taylor. Ze won dat voorjaar uit 11 starts in Pompano Beach nog 3 Invitationals en een Free-for-all koers. Ze won onder meer op 13 februari 1981 een Invitational Trot in 1.58,2 met vijf lengten voorsprong op Arin Baritono en Revolutionist, een verbetering van het 18 jaar oude baanrecord van Pompano Park. Daarmee werd ze op het laatst nog wereldrecordhoudster bij de oudere merries op een 5/8 milesbaan en nam het record over van de fameuze Keystone Pioneer.
Speedy Volita eindigde haar koerscarrière met een werkelijke (omgerekende) winsom van fl. 1.166.371, een record voor in Nederland getrainde dravers. Uit 183 starts won de wondermerrie 118 keer, waarvan 99 maal in Nederland, 12 maal in de Verenigde Staten en 7 maal in Duitsland. Verder behaalde ze 14 tweede plaatsen, 13 derde, 3 vierde en 5 vijfde plaatsen. 30 keer is ze ongeplaatst gebleven, meestal t.g.v. een mislukte start. Dravend was ze voor de meeste paarden niet te kloppen.

Prestaties van Speedy Volita door de jaren heen

jaar land starts 1e 2e 3e 4e record winsom
1974 USA 8 5 - - - 1.14,8 $ 2.424
1975 USA 5 3 - - - 1.16,7 $ 10.750
1975 Ned 5 3 1 - - 1.19,8 fl. 5.300
1975 Dui 5 1 - - - 1.20,6 DM 5.000
1976 Ned 14 11 2 1 - 1.14,7 fl. 112.900
1976 Dui 9 2 1 2 1 1.15,1 DM 63.000
1977 Ned 20 12 1 2 1 1.15,4 fl. 91.900
1977 Dui 9 3 1 1 1 1.16,3 DM 36.000
1977 Bel 1 - - - - - -
1977 Fra 2 - - - - - -
1978 Ned 29 22 2 - - 1.15,4 fl. 228.000
1978 Dui 4 1 3 - - 1.13,7 DM 58.000
1979 Ned 29 24 1 1 - 1.15,6 fl. 203.750
1979 Dui 6 - 1 5 - 1.14,8 DM 65.500
1980 Ned 31 27 1 - - 1.15,4 fl. 202.850
1981 USA 6 4 - 1 - 1.13,6 $ 22.975
totaal 183 118 14 13 3 1.13,6 fl. 1.166.371

Als fokmerrie bracht Speedy Volita 12 producten, waaronder:
1982: Speedy Voltaire (v. Lola's Express) rec. 1.12,8 winsom $ 184.495, later dekhengst in Italië.
1984: Lolita Volita (v. Lola's Express) geen rec. moeder van enkele goede paarden in Zweden.
1987: Super Darby (v. Super Bowl) rec. 1.12,1 winsom $ 214.786.
gekocht door de Belgische Darby Farm. Winnaar als 2- en 3-jarige in de USA. In Europa baanrecords in Waregem (1.16 - 2350 m), Gelsenkirchen (1.12,1) en Rome (1.13,7). Won in heel Europa. Dekhengst in België: o.a. vader van de Nederlandse Piloot Darby.
1988: Chang Dynasty (v. Prakas) rec. 1.12,6 winsom $ 17.215.
1990: Meadowbrach Helga (v. Prakas) rec. 1.12,6 winsom $ 41.626. Goede merrie die als 3- en 4-jarige enkele hoog gedoteerde koersen (o.a. Sire Stakes) won.
1992: Janice Jet Boko (v. Prakas) rec. 1.16,1 in Ned., winsom Euro 18.511.
1997: Otto Boko (v. Bostonian) rec. 1.15,7 in Ned., winsom Euro 21.354, inmiddels ook dekhengst.

Speedy Volita is in juni 1998 op 26-jarige leeftijd op de Meadowbranch Farm in de USA overleden.

John Bootsman, eigenaar van de bekende BOKO-stables, is gek op Speedy Volita-bloed en kocht een aantal van haar kinderen o.a. Meadowbrach Helga, Janice Jet Boko en Otto Boko. Otto heeft hij verkocht en is dekhengst bij Alie Luitjes. Met Helga en Janice Jet is John gaan fokken.

De moederlijn van Speedy Volita begint bij de schimmelmerrie Midnight geboren in 1865, een dochter van Pilot jr uit een volbloedmerrie. Uit deze familie komt de "Queen of Castleton" Emily Ellen geboren in 1907, die 38 jaar oud werd. Zij is de grootmoeder van Volita. Een kleindochter van deze Volita, Lady Brookwood, werd geboren op de Walnut Hall Farm. Zij was een goed koerspaard met een record van 1.15,9 en een winsom van ca. $ 50.000. Lady Brookwood heeft erg wisselvallig gefokt. Haar eerste vijf producten deden niets op de baan, daarna kwam de goede Barney Brookwood 2.03,2 / $ 96.065 en vervolgens van Speedy Count de ruin Count Brookwood 2.07,4 en de onvolprezen Speedy Volita.
Nadat Speedy Volita haar kwaliteiten had getoond, kocht Piet Meyn ook haar moeder, die toen al 24 jaar oud was en drachtig van Bonefish. Zij bracht hem Totem Volita, die als jong paard een fenomeen leek. Hij won de Jonkerprijs en de Productendraverij en werd Europees recordhouder bij de tweejarigen. Als driejarige viel hij niet mee, werd zesde in de Sweepstakes en derde in het Van Wickevoort. Later wist hij in de USA zijn record te verbeteren tot 1.13,6 en zijn totale winsom bedroeg $ 189.783.
Lady Brookwood bracht na Totem geen producten meer en overleed op 28 jarige leeftijd in 1980.