Na Amazone B duurde het twee decennia voordat er weer een echte "Drafsportkoningin" aan de macht kwam Frankrijk. Het was in de tijd van de Cancan-danseressen en haar naam droeg bij aan haar populariteit. We hebben het over Cancannière.

Zij won de Prix d'Amérique als zesjarige in 1952 in 1.23,1. In drie volgende jaren had ze steeds 25 m handicap en dat was iets teveel. Ze werd nog twee keer derde. De laatste keer in 1.22,4 achter haar opvolgster, de toen vijfjarige Gélinotte, die op haar beurt werd geklopt door Fortunato II.
Cancannière won tweemaal de lange Prix de Paris in 1953 en 1954 en was in de volgende jaren twee keer derde achter Gélinotte.
Ze won ook nog enkele grote koersen in Milaan.
Als 10-jarige startte zij niet meer in de Prix d'Amérique, maar werd daarna nog wel derde in de Prix de France en de Prix de Paris. Ze nam in het voorjaar afscheid met een overwinning in de Prix des Continents.
Cancannière won totaal 26 koersen en was ook nog 32 keer geplaatst. Haar winsom bedroeg 30 miljoen oude Francs, waarmee ze recordhoudster was tot Fandango haar overtroefde, die op zijn beurt kort daarna door Gélinotte werd voorbijgestreefd.

Ze had een prachtig klinkende naam, maar haar fans noemden haar kortweg "Cancan".

In de fokkerij bracht ze de bekende Nautilus G, die o.a. het Criterium der Vierjarigen won en de dekhengst Quirinus III 1.18, vader van o.a. de kampioenmerrie Khali de Vrie 1.14.