Hall of the
Queens : Vourasie geb.1987 (Fr.) rec. 1.12,4 winsom ca. 2 miljoen Euro donkerbruine merrie v. Fakir du Vivier u. Fleurasie v. Remember |
|
Vourasie is een halfzus van niemand
minder dan Ourasi, de geweldenaar, die als enige vier maal de Prix d'Amérique
heeft gewonnen. Ourasi had als vader de Franse hengst Greyhound (niet te verwarren
met de beroemde Amerikaanse schimmelruin), Vourasie is van Fakir du Vivier.
Net als veel van haar voorgangsters had Vourasie een groot postuur. Ze was
enkele jaren in Frankrijk bijna onklopbaar, echter niet van het niveau van
haar halfbroer. Maar omdat het een merrie was en het jonge zusje van .....
genoot ze een geweldige populariteit in haar geboorteland.
Net als Une de Mai heeft ze niet de kroon op haar werk kunnen zetten, want
de Prix d'Amérique heeft ze in vier pogingen niet kunnen winnen.
Pas als zesjarige brak ze echt door en werd in 1993 derde in de Prix d'Amérique
achter Queen L. Het jaar daarop klopte ze bijna de ver uitgelopen Sea Cove.
Twee weken later won ze met overmacht de Prix de France in een wereldrecord
van 1.12,4 over 2100 m en een week later de Prix de France over ruim 4 kilometer.
Toen had ze duidelijk gemaakt wie de beste in Europa was. In de Prix d'Amérique
1995 was ze favoriet en had concurrentie van die andere koningin: Queen L.
Het werd een zinderende finale. Queen L kreeg met nog een paar honderd meter
te gaan de kop, maar werd op het laatst voorbij gelopen door Abo Volo, die
op zijn beurt Vourasie naast zich kreeg. Zij leek te gaan winnen, maar van
haar rug kwam de Zweedse merrie Ina Scott met Helen Johansson op de sulky
en die klopte Vourasie met een halslengte . Een week later versloeg Queen
L Vourasie in de Prix de France en twee weken later was het omgekeerd in de
4125 m lange Prix de Paris. Vourasie won deze lange afstandkoers driemaal
op rij. Het vrouwelijk geslacht heerste in de eerste helft van de jaren 90
en had alleen wat gevaar van Sea Cove te duchten, vooral over kortere afstanden.
In 1996 was Vourasie als negenjarige over haar top heen en bleef ongeplaatst
in de grote koersen.
Het was jammer dat Vourasie zich niet over de grens liet zien. Dat behoort
een echte koningin toch te doen. Zij is maar één keer buiten
Frankrijk aan de start is geweest. Dat was op 3 oktober 1993 toen ze in München
in de Preis der Besten tweede werd achter haar eeuwige rivale Queen L.
In haar carrière startte Vourasie in zo'n 75 koersen en won daarvan
25 keer.
Voor de "Paris-Turf" werd pikeur Bernard Oger in 1995 geïnterviewd
over Vourasie:
"Een merrie als Vourasie kom je maar één keer in je leven
tegen. Eerst was ze het zusje van Ourasi, maar nu heeft ze haar eigen naam
gevestigd. Het is een ster, het idool van Vincennes. De mensen adoreren haar.
Ik ben me welbewust dat ik met een buitengewone merrie rijd. Als ik Vourasie
rijd heb ik altijd hetzelfde T-shirt aan onder mijn buis. Hetzelfde als ik
droeg toen ik haar voor de eerste keer reed. Als ik daarna een ander paard
moet rijden, doe ik altijd eerst dat T-shirt uit. Stom misschien, maar dat
T-shirt is van Vourasie".
Interviewer: "Geef maar toe dat je van die merrie houdt".
Oger: "Ja, als Vourasie een vrouw was, zou ik haar trouwen".
Interviewer: "Ourasi had niet zo'n gemakkelijk karakter. Is Vourasie
ook zo moeilijk?".
Oger: "Helemaal niet, het is zonder meer een schatje. Ik kan je geen
enkele anecdote over haar vertellen. Alhoewel, nu ik erover nadenk. Haar boxdeur
staat altijd open; er hangt een kettinkje voor de opening, zodat ze er niet
uit loopt. Op een dag liep er een dwerggeitje, die daarvóór
het stalgenootje van een ander paard was geweest, bij Vourasie naar binnen
en sindsdien zijn ze onafscheidelijk. Later heeft haar verzorger er nog een
geitje bijgedaan en ze leven nu met z'n drieën in harmonie, behalve als
de twee geitjes proberen om haar wat haver af te pikken. Dan kijkt Vourasie
heel boos. Ze is een vreetzak, het voer is heilig. En omdat ze het lievelingetje
van de stal is, wordt ze door iedereen verwend met appels en suikerklontjes".
Vourasie stamt van de merrie Lady Pierce (Amerikaans), waarvan veel kampioenen
afstammen w.o. Aigle Noir 1.18, Ouragon 1.15 Rangone 1.14, Dream with Me 1.14,
Dresden 1.12, Arnaqueur 1.13, Major de Brion 1.14, Pythagoras 1.13, Fortuna
Fant 1.17, etc.
Helaas stierf Vourasie bij de geboorte van haar eerste veulen (van Capitole).