Hall of the Legends : Mack Lobell
geboren in 1984 (USA), rec. 1.09,7 winsom ca. 3.200.000 Euro)
zw. hengst v. Mystic Park u. Matina Hanover v. Speedy Count
Previous Home Next

Mack_Lobell


Mack Lobell was jarenlang de beste draver ter wereld. Hij won de Hambletonian en tal van andere topkoersen in de USA. Toen hij 4 jaar oud was kwam hij al enkele malen naar Europa en dat ging hij steeds vaker doen. Hij startte nog eens in onze Prijs der Giganten, waarin hij na hevige strijd met Express Ride (jawel de vader van Ritzy Boko) zijn serie won. De pikeur van Express Ride had een ander paard, Friendly Face, in de andere serie en die won veel gemakkelijker. In de finale moest Mack de tol betalen voor zijn inspanningen in de serie, want hij kon Friendly Face toen niet kloppen. Normaal was Mack het betere paard. Hij wordt door de kenners gezien als een van de beste dravers van de 20-ste eeuw.
Op latere leeftijd is hij enkele jaren geleden in Zweedse handen gekomen en hij staat daar nog steeds ter dekking.

Toppikeur John Campbell zei over Mack Lobell:
"Hij is het beste paard dat ik ooit heb gereden. Hij bewees me dat hij de beste was door jaar op jaar zijn superklasse te tonen op het allerhoogste niveau. Het was gewoon een sensatie om Mack Lobell te rijden. Het was niet iets van op hem terugkijken en zeggen: "Jeetje, wat was hij goed". Nee, ik wist hoe groots Mack Lobell was toen ik hem reed. Elke keer als ik achter hem zat, zei ik tegen mezelf: "Dit is iets bijzonders". Het duurde even voordat Mack Lobell koersrijp was en zichzelf vond. Ik reed hem niet in het begin van zijn tweejarigen-seizoen, maar toen ik hem in de zomer ging rijden, kon ik zien dat hij supersnel was, maar zijn hoofd er nog niet bij kon houden. In DuQuoin maakte hij op in de laatste rechte lijn zomaar een fout met geen enkel paard in de buurt. Zijn gedachten dwaalden gewoon af. Daarna maakte hij in Sportman's Park fouten door de krappe bochten. Maar tegen de tijd dat we naar Delaware gingen, ongeveer drie weken later, was hij een ander paard. Dat is moeilijk uit te leggen. Je kunt je niet voorstellen hoe hij in zo'n korte tijd zó kon veranderen. We wisten hoeveel speed Mack Lobell had, maar je weet nooit of zulke paarden, met zoveel potentieel, ooit volledig tot hun recht zullen komen. Er zijn zoveel paarden, die snelheids- explosies tonen, maar even daarna in elkaar kruipen. Als ze hun gangen beter hebben leren coórdineren, lijken ze ook hun snelheid te hebben verloren. Mack liep een wereldrecord over 2 heats op Delaware door zijn eerste heat in 1.59,1 te draven en de tweede in 2.00,1. Hij vervolgde dat met een wereldrecord in 1.55,3 op Lexington en won later de Breeders-Crown.
Mack was zo groots als driejarige, dat het moeilijk is om er een hoogtepunt uit te pikken. Dat is wat hem zo bijzonder maakte. Hij liep een record als winnaar van de Hambletonian, maar een week eerder in de Beacon Course won hij in 1.54 en ik zou niet weten hoe hard hij die avond had kunnen draven als ik hem gevraagd had. Hij liep gewoon te wandelen! In de Hambletonian won hij wel, maar was hij niet in orde. De baan was hard en zijn voeten waren wat gevoelig, maar daar liep hij doorheen. Hij was wat pacerig en verkorte zijn loop, waardoor ik wist dat zijn voeten hem dwarszaten. Gedurende de Hambletonian voelde hij niet zo comfortabel aan als de week daarvoor. In de Beacon Course was hij gewoon onberispelijk. In de Hambletonian toonde hij me dat hij karakter had. Ik kreeg toen veel bewondering voor hem. Hij sprong bij de start, maar dat was niet omdat hij zijn gedachten er niet bij had. Ik zei tegen Chuckie (Sylvester, de trainer) dat de baan hem hinderde. Daarom hebben we hem na de eerste heat andere ijzers onder gedaan. Een van de dingen die Chuckie succesvol maken is dat hij tussendoor iets durft te veranderen, hoe goed alles ook verloopt. Elke trainer vraagt me altijd na een koers hoe het paard ging, maar de meesten aarzelen om iets te veranderen als ze winnen. Maar Chuckie en ik zitten al lang op dezelfde lijn. We zijn het niet altijd eens, maar we hebben een groot wederzijds vertrouwen."

Mack&John
Mack Lobell en John Campbell
schilderij door Janet Griffin Scott