Hall of the Queens : Fresh Yankee geb.1963 (USA) rec. 1.14,4 winsom $ 1.294.252 bruine merrie v. Hickory Pride u. Pert Yankee v. Titan Hanover

Als men van het levensverhaal van Fresh Yankee een film zou maken, was de kans groot dat de meeste toeschouwers deze film als pure fictie zouden beleven. Zulke succesverhalen komen in het gewone leven immers niet voor. Hoe vaak heeft u gehoord van een koopje van $900 dat u een miljoen dollar kan opleveren? In werkelijkheid ging het nog vreemder toe in dit verhaal over de dravermerrie Fresh Yankee.
Het begon met een houthandelaar, Duncan MacDonald geheten, die op zoek ging naar een hobby-paard. Deze energieke man met 14 kinderen wilde een paardje waarmee hij wat kon rijden en misschien aan enkele kermiskoersen mee kon doen. Op een jaarlingenverkoping aan de andere kant van de USA kocht hij een dravermerrietje voor 900 dollar. Dat leek hem niet veel, maar de nieuwe eigenaar van zuinige Schotse oorsprong ontdekte dat het transport naar zijn woonplaats meer kostte dan het hele paard. MacDonald vond een oplossing en gaf het paardje mee aan de bekende trainer Sanders Russell, die nog een plaatsje in zijn vrachtwagen over had en ook nog een box vrij op zijn entrainement in de buurt van waar de veiling werd gehouden.
De merrie ontwikkelde zich heel goed, kwam als tweejarige al 12 keer uit in de koers en verdiende $ 7.440. In de volgende 3 jaren was de totale winsom $ 235.000. Toen wist MacDonald inmiddels dat hij iets meer had dan een hobby-paard. Omdat trainer Russell toen al 69 jaar oud was en wat opzag tegen het zware programma dat Fresh Yankee te wachten stond, werd de merrie als 6-jarige in training gezet bij Joe O'Brien, die er een echte wereldtopper van maakte. In het eerste seizoen verdiende de merrie $ 255.000 door 15 van haar 27 starts in een overwinning om te zetten. Het volgende jaar won ze o.a. de International Trot (het officieuze Wereldkampioenschap in New York) en $ 359.000. In het volgende jaar tilde Fresh Yankee haar winsom over het miljoen, iets wat tot dan toe nog nooit in de USA was gepresteerd.
Het Fresh Yankee-O'Brien tandem werd eind 1972 uit elkaar gehaald toen McDonald het niet eens was met de manier waarop Joe O'Brien de merrie had behandeld in de International Trot, waarin ze derde werd achter niemand minder dan Speedy Crown en Une de Mai. De merrie was toen al 9 jaar oud en haar carrière werd beëindigd.
Het ongenoegen tussen de beide mannen verdween later, maar de grootse prestaties van Fresh Yankee zullen nooit worden vergeten door de mensen die haar zagen koersen. De merrie was vooral geweldig in de krappe bochten van de halve mijlsbanen van New York.
"Ik denk dat ze elke grote koers, waarin ze gestart is, tenminste eenmaal heeft gewonnen" zei MacDonald toen hij haar carrière kort moest samenvatten. Ze won echter meer dan alleen koersen; ze won de bewondering van de drafsportliefhebbers over het hele land tot zelfs in Europa, waar ze in 1969 de Elitloppet won in 15,8 en in 1970 tweede werd.
Fresh Yankee was een keiharde merrie, die in de USA werd gekozen tot oudere dravermerrie van het Jaar als 6-, 7-, 8- en 9-jarige. Als 7-jarige zelfs tot Algemeen Paard van het Jaar 1970.

Fresh Yankee was het succesverhaal waar Amerikanen en Canadezen van dromen: een paard dat slechts 900 dollar kost en een winsom opbouwt van $ 1.294.252.
Fresh Yankee ging uiteindelijk aan het einde van haar carrière naar de woonplaats van eigenaar McDonald om daar nog één koers te lopen.
Op een koude natte november-avond in 1972, stormde ze over de Sackville Downs-baan in Halifax voor een afscheidskoers. Duncan MacDonald zat toen op de sulky en kreeg eindelijk de kans om zijn hobby-paard op zijn thuisbaan te rijden. De merrie won natuurlijk.

Fresh Yankee and Joe O'Brien winnen de International Trot,
tweede wordt de Franse reus Tidalium Pélo (nr. 1)


In de fokkerij bracht ze 7 veulens, waarvan 4 winnaars. De beste was Mac Breton 1,15,5 - $ 225.000.

(Bron: Hall of Fame beschrijving USTA)