Queen L debuteerde als driejarige en won 4 keer uit 6 starts. Ze toonde zich toen al een talent, dat na een trage start, gevolgd door een duur parcours buitenom, altijd nog wist te winnen.
In Zweden worden de belangrijkste klassieke koersen zoals de Derby gelopen als vierjarige en Queen L werd in haar vierde jaar de beste van haar jaargang met o.a. Derbywinst in 1.16,7 over 2640 m. Later liep ze zich internationaal in de kijker met een tweede plaats achter de Franse crack Ultra Ducal in de Grote Prijs van de UET.
Ze werd ouder en nog sterker en toen ze net 6 jaar oud was bleek ze goed op de piste van Vincennes uit de voeten te kunnen met derde plaatsen tegen de top van Europa in de Prix de Belgique en de Prix d'Amérique. Vijf maanden later, in de zomer van 1992 kwam ze naar Duindigt voor onze Grote Prijs der Lage Landen. Haar trainer Stig H Johansson had verplichtingen in Zweden en daarom werd ze gereden door tweede man Reijo Liljendahl, die z'n dag niet had. De merrie startte heel traag vanuit het tweede band en lag voor de tribune wel 40 m achter het veld. De eerste ronde ging niet snel en toen de Queen naar voren werd gestuurd ging iedereen mee. Vierdik moest ze door de bochten en dat was zelfs Queen L te machtig. Ze eindigde als vijfde, maar was onderweg hinderlijk geweest voor een landgenoot, achter wie ze werd teruggesteld. De koers kreeg een mooie aankomst met Lucky Tilly vóór Incredible Crafts, maar we hadden toch een katerig gevoel over het optreden van de kleine Queen.
Ruim een half jaar later in Parijs zat de ijskoude Zweedse meester zelf op de sulky achter zijn Queen L en zagen we hem van vreugde zijn zweep in het publiek gooien toen ze de Prix d'Amérique wonnen. De merrie liep 1.15,8 en versloeg o.a. Vourasie, Sea Cove en Tenor de Baune. Mede door haar toepasselijke naam werd ze door de Franse pers de nieuwe Koningin van Vincennes genoemd. "God save Queen L" kopte de Paris-Turf eens. In de volgende jaren werd haar positie echter langzamerhand overgenomen door Vourasie.
In de Prix d'Amérique van 1994 werd Queen L derde, vlak achter Sea Cove en Vourasie. In 1995 leek het weer tussen de beide merries te gaan, maar de Queen werd zesde en Vourasie werd met een hoofdlengte geklopt door een andere Zweedse merrie, Ina Scott, gereden door de Zweedse Helen Johansson. Zij was de eerste vrouwelijke pikeur die aan deze koers deelnam en won meteen. De vrouwelijke deelnemers drukten een grote stempel op de grote internationale draverijen van die jaren.
Queen L heeft een prachtige score uit 4 starts in de Prix d'Amérique: een overwinning, twee keer derde en een keer zesde. In de lange Prix de Paris werd ze twee keer tweede en een keer derde achter Vourasie. Bij deze derde plaats moest ze als Prix d'Amérique-winnares in 1993 bij de start 50 m aan haar rivale geven en liep toen een baanrecord van 1.15,7 over de lange afstand. Haar record van 1.12,8 over 2100 m liep ze als vierde geplaatste in de door Vourasie gewonnen Prix de France van 1994. In 1995 klopte ze Vourasie in de Prix de France in 1.13,4. Queen L wist Vourasie ook te kloppen in haar enige start buiten Frankrijk, op 3 oktober 1993 in de Preis der Besten.
Haar winsom bedroeg ongeveer 4 miljoen gulden. Uit 82 starts won ze 42 keer.

Queen L was een kleine vosmerrie met een grote bles en een enorm sterke achterhand. Ze droeg in de koers haar hoofd wat laag en had een economische steekloop. Ze tilde haar benen nauwelijks omhoog en leek toch te zweven in haar actie. De kleine koningin was een heel herkenbare, oertrouwe, razend populaire merrie.

In de fokkerij bracht ze eerst twee merries zonder prestaties.
Haar derde product is de hengst Crown Prince L en deze liep in 2002 als driejarige 1.16,0, als vierjarige 1.14,4 en als vijfjarige 1.13,6 - Totale winsom eind 2005: ca. 40.000 Euro.
Vervolgens kwam L. of a Prince van Viking Kronos (4 jar. 1.14,3 - 15.000 Euro)
In 2003 werd haar jaarlingzoon Muscle Prince L. (van Muscles Yankee) op een veiling in Stockholm verkocht voor 610.000 Zw.kr. (ca. 70.000 Euro). Als 3 jarige had hij een rec. van 18,2 en een winsom van 1.500 Euro.
In 2003 bracht ze Pine Prince L. (v. Pine Chip) en in 2004 Pine Princess L. (v. Pine Chip).

Haar (tweede) recordloze dochter Queens Daughter L is geëxporteerd naar Nederland en bracht hier via embryo-transplantatie twee Nederlands geregistreerde veulens in 2002, te weten de bruine merrie Une de Muze en de voshengst Unclesam de Muze, die allebei al als tweejarige in de baan zijn gekomen (wat natuurlijk koren op de molen is voor de voorstanders van deze uiterst onnatuurlijke vorm van voortplanting).